There was a good atmosphere....
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marijn
27 Maart 2007 | Noorwegen, Lillehammer
Hallo iedereen welkom terug op mijn eigen weblogje. Het is alweer een tijdje geleden dat ik voor het laatst wat geschreven heb. Voor iedereen die steeds met smart zit te wachten op mijn gezwets: excuus! Ik zal mijn best doen om in de volgende lap tekst het een en ander goed te maken. Voor iedereen die geen zin heeft om mijn eindeloze gelul aan te horen hier een korte en bondige samenvatting: Ik heb het prima naar me zin.
Nou waar zal ik eens beginnen, ah ja natuurlijk. Ik ben inmiddels professioneel skibeoefenaar, vanwege mijn uitzonderlijke talent overweeg ik een profcarrière. Hierover later meer. Naast het skiën heb ik ook een andere Olympische sport beoefend, samen met Bas, Suzan en Marije zijn we gaan bobsleeën. Van de Olympische bobsleebaan wel te verstaan. Naja Suzan deed op het laatste moment toch maar niet mee want die had een voedselvergiftiging. Een variant die mij enkele dagen later ook heftig trof. 's Nachts werd ik kotsmisselijk wakker en de zak chips die ik de vorige avond, zoals alleen ik dat kan, naar binnen had gepropt, kwam in al zijn zaligheid weer naar boven. Nee nee dat was geen pretje. Ik zal jullie de details besparen.
Naast al dat fanatieke gesport is er natuurlijk ook tijd voor ontspanning. Toen Suzan (Nederlands meisje uit Kopenhagen waar we tijdens de heenreis zijn blijven slapen) en Marije (Nederlands meisje die ook in Kopenhagen studeert) hier een weekendje op bezoek waren, moest er natuurlijk ook heftig gestapt worden. Naja heftig stappen, als je verwende Nederlanders geen fantastisch mooi housefeest met 10.000 bezoekers of meer voorschotelt, dan willen ze nog wel eens vervelend worden. Na een memorabele zaterdagnacht spraken Bas en ik af dat we het voorlopig even rustig aan zouden doen. Toen Suzan en Marije maandag weggingen stonden er nog 2 flessen met een niet nader te benoemen substantie. Toen ik 's avonds wat wc papier kwam lenen bij Bas, besloten we nog ff 1 drankje te doen. Goed je kent het wel van het een komt het ander. We besloten een lekker rock deuntje op de achtergrond op te zetten. Al met al werd het een gezellig feestje. Bij een goed feestje gaat weleens iets kapot. Eigenlijk kan je pas van een goed feestje spreken als er iets kapot is gegaan. Logische redenering is dan: hoe meer dingen er kapot zijn gegaan hoe beter het feestje was. En als je je dan om 9 uur 's ochtends realiseert dat de hele kamer naar de filistijnen is, er van tot aan de 4e verdieping (wij wonen op de begane grond) mensen zijn komen kloppen op de deur en de woonstichting ook een kijkje komt nemen. Dan weet je zeker dat het een goed feestje was! Zoals Bas en ik iedereen hier proberen uit te leggen: There was a good atmosphere. Waarom ze dat niet begrijpen weet ik ook niet. Moeten ze de clips van Nirvana toch nog eens wat beter bekijken. Foto's van dit memorabele feestje zal ik de oudere lezers onder ons besparen. Toen ik bezig was deze reis te regelen werd mij door school verteld dat Bas en ik het visitekaartje van InHolland waren. Nou wij hebben ons best gedaan, volgens mij worden wij nooit meer vergeten hier.
Zoals jullie waarschijnlijk allemaal weten was het laatst Sint Patricks day, geen idee wat dat is (ken alleen Patrick de zeester), maar uiteraard moest dat gevierd worden. Wij naar de Ierse pub in Lillehammer. Waar de gemiddelde leeftijd 54,7 was. Maar gezelligheid ten top. Allemaal namaak Ieren die meebrallen met een kale ouwe zanger. Het bandje trad 2x op en had 2x exact hetzelfde repertoire, maar ach dat was iedereen toch alweer vergeten. Kan me nog enkele teksten herinneren die we luidkeels meebrulden: Make way for the Molly Mequirers (ofzo), their drinkers their liars but their man.... Machtig mooi toch....
Het is hier trouwens de laatste dagen flink mooi weer. Heel raar want ook al dooit het nu al bijna 2 weken, er ligt nog steeds sneeuw. Zit je lekker buiten in je trui terwijl er nog sneeuw en ijs ligt. Best een aparte ervaring.
Nou dit was het voorlopig even, ajuus.
Nou waar zal ik eens beginnen, ah ja natuurlijk. Ik ben inmiddels professioneel skibeoefenaar, vanwege mijn uitzonderlijke talent overweeg ik een profcarrière. Hierover later meer. Naast het skiën heb ik ook een andere Olympische sport beoefend, samen met Bas, Suzan en Marije zijn we gaan bobsleeën. Van de Olympische bobsleebaan wel te verstaan. Naja Suzan deed op het laatste moment toch maar niet mee want die had een voedselvergiftiging. Een variant die mij enkele dagen later ook heftig trof. 's Nachts werd ik kotsmisselijk wakker en de zak chips die ik de vorige avond, zoals alleen ik dat kan, naar binnen had gepropt, kwam in al zijn zaligheid weer naar boven. Nee nee dat was geen pretje. Ik zal jullie de details besparen.
Naast al dat fanatieke gesport is er natuurlijk ook tijd voor ontspanning. Toen Suzan (Nederlands meisje uit Kopenhagen waar we tijdens de heenreis zijn blijven slapen) en Marije (Nederlands meisje die ook in Kopenhagen studeert) hier een weekendje op bezoek waren, moest er natuurlijk ook heftig gestapt worden. Naja heftig stappen, als je verwende Nederlanders geen fantastisch mooi housefeest met 10.000 bezoekers of meer voorschotelt, dan willen ze nog wel eens vervelend worden. Na een memorabele zaterdagnacht spraken Bas en ik af dat we het voorlopig even rustig aan zouden doen. Toen Suzan en Marije maandag weggingen stonden er nog 2 flessen met een niet nader te benoemen substantie. Toen ik 's avonds wat wc papier kwam lenen bij Bas, besloten we nog ff 1 drankje te doen. Goed je kent het wel van het een komt het ander. We besloten een lekker rock deuntje op de achtergrond op te zetten. Al met al werd het een gezellig feestje. Bij een goed feestje gaat weleens iets kapot. Eigenlijk kan je pas van een goed feestje spreken als er iets kapot is gegaan. Logische redenering is dan: hoe meer dingen er kapot zijn gegaan hoe beter het feestje was. En als je je dan om 9 uur 's ochtends realiseert dat de hele kamer naar de filistijnen is, er van tot aan de 4e verdieping (wij wonen op de begane grond) mensen zijn komen kloppen op de deur en de woonstichting ook een kijkje komt nemen. Dan weet je zeker dat het een goed feestje was! Zoals Bas en ik iedereen hier proberen uit te leggen: There was a good atmosphere. Waarom ze dat niet begrijpen weet ik ook niet. Moeten ze de clips van Nirvana toch nog eens wat beter bekijken. Foto's van dit memorabele feestje zal ik de oudere lezers onder ons besparen. Toen ik bezig was deze reis te regelen werd mij door school verteld dat Bas en ik het visitekaartje van InHolland waren. Nou wij hebben ons best gedaan, volgens mij worden wij nooit meer vergeten hier.
Zoals jullie waarschijnlijk allemaal weten was het laatst Sint Patricks day, geen idee wat dat is (ken alleen Patrick de zeester), maar uiteraard moest dat gevierd worden. Wij naar de Ierse pub in Lillehammer. Waar de gemiddelde leeftijd 54,7 was. Maar gezelligheid ten top. Allemaal namaak Ieren die meebrallen met een kale ouwe zanger. Het bandje trad 2x op en had 2x exact hetzelfde repertoire, maar ach dat was iedereen toch alweer vergeten. Kan me nog enkele teksten herinneren die we luidkeels meebrulden: Make way for the Molly Mequirers (ofzo), their drinkers their liars but their man.... Machtig mooi toch....
Het is hier trouwens de laatste dagen flink mooi weer. Heel raar want ook al dooit het nu al bijna 2 weken, er ligt nog steeds sneeuw. Zit je lekker buiten in je trui terwijl er nog sneeuw en ijs ligt. Best een aparte ervaring.
Nou dit was het voorlopig even, ajuus.
-
27 Maart 2007 - 07:49
Jorn:
He Marijn tof verslag weer maar hoe zit het nou met je profcarriere als skibeoefenaar? Ik heb er nu al weinig vertrouwen in... -
27 Maart 2007 - 09:29
Jonneke:
Spannend verslag wederom maar ook ik mis de beloofde toelichting op je profcarriere als skiboefenaar. En hoe lang beschikken jullie nog over woonruimte daar? Het is maar goed dat het dooit als jullie straks in een tentje moeten slapen. -
27 Maart 2007 - 12:33
Marijn:
Helaas, door een blesure heb ik mijn profcarriere vroegtijdig moeten beeindigen. -
27 Maart 2007 - 13:50
Lien!:
Heey Marijn!
Zo te horen heb je het goed naar je zin!!
Ik ga alweer bijna naar huis. Het regent vandaag, mag ook wel een keer na iedere dag 30 graden ;).
Kus!!! -
27 Maart 2007 - 22:06
Fen:
Hey lieverdje,
nog ff en dan kom ik naar je toe! Heb er zo'n zin in.
x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
